Otwarcie laboratorium Internetu Rzeczy


W lutym 2010 roku uruchomiono laboratorium Internetu Rzeczy. Laboratorium jest jednym z pierwszych zintegrowanych środowisk do testowania technologii i projektowania aplikacji Internetu Rzeczy. 


Zajęcia w laboratorium są realizowane w dwóch etapach. W pierwszym etapie, trwającym osiem tygodni, studenci zapoznają się z podstawowymi technologiami wykorzystywanymi w Internecie Rzeczy:

      • zdalna identyfikacja radiowa RFID (ang. Radio Frequency Identification), w podziale na technologię nisko-, średnio- i wysoko-częstotliwościową, z wykorzystaniem urządzeń pracujących w zakresach fal długich, ultrakrótkich i mikrofalowych (Unique, Mifare),
      • kody kreskowe i identyfikacja wizualna, z wykorzystaniem zintegrowanych urządzeń odczytująco-kodujących (tablet Motion C5, kolektory Mobile Compia),
      • analiza obrazu z kamery, wykrywanie ruchu i powiadamianie o krytycznych ścieżkach ruchu,
      • czujniki parametrów fizyko-chemicznych, przewodowe (technologia 1-Wire) oraz bezprzewodowe (zdalna stacja pogodowa),
      • odbiornik sygnału i lokalizator GPS, z możliwością wizualizacji położenia za pośrednictwem systemu Google Maps,
      • urządzenia komunikacji NFC (ang. Near-Field Communication) wbudowane w telefony komórkowe,
      • kablowy oraz radiowy system monitorująco-alarmowy (Satel Integra/Abax),
      • przekaźnikowe i tyrystorowe urządzenia wykonawcze podłączane przez port USB oraz za pośrednictwem sieci komputerowej (Ethernet, WiFi).

W drugim etapie zajęć studenci realizują projekty, których głównym celem jest implementacja określonej funkcjonalności Internetu Rzeczy z wykorzystaniem poznanych wcześniej technologii. Do typowych projektów należą: inteligentny szpital (lekarz podchodzący do łóżka pacjenta otrzymuje automatycznie dane na temat choroby i podanych lekarstwach), inteligentny plac budowy i magazyn (obsługa ma pełną informację o produktach i ich lokalizacji, z automatycznym przywoływaniem aplikacji kontrolnych na podstawie położenia obiektów), inteligentny budynek i stanowisko pracy (automatyczne przygotowanie urządzeń na podstawie identyfikacji obsługującego je pracownika lub wykonywanych przez niego gestów), systemy wspomagające codzienne czynności (zaawansowane alerty pogodowe, alarmy przekroczenia norm zanieczyszczenia, kupno drobnych przedmiotów w automatach ulicznych), telematyka (automatyczne naliczanie należności za bilet w pojazdach komunikacji miejskiej i taksówkach, wspomaganie kierowcy pojazdu) itp.